Week 12?! Dat betekent dat ik alweer 3 maanden aan het trainen ben. De tijd lijkt te vliegen. Het betekent ook dat er nog maar 6 weken te gaan zijn tot de marathon. In de afgelopen 3 maanden heb ik pijntjes gehad en dagen gehad dat ik geen zin had. Toch wist het hardlopen me iedere keer op te beuren. Als ik moe was in mijn hoofd was ik na een loopje weer helemaal fris. Deze week liep ik mijn eerste dertiger en die ging goed! Dat geeft veel moed!
Woensdagochtend deed ik voor het werk mijn eerste training. Het werd een intervaltraining waarbij ik 5 minuten rustig liep en 5 minuten snel. Binnen een half uur wilde ik in ieder geval 6 kilometer gelopen hebben. Op het snelste moment had ik pace van 4'15". Na mijn werk ging ik meteen door naar de kanocursus, waar we leerden uit de kano te komen wanneer je omgeslagen bent. Best spannend om te doen! Na een uur terugfietsen was ik wel redelijk gesloopt van deze sportieve dag.
De dag na deze sportieve dag stond er alweer een training op het programma. Ik besloot een uurtje rustig te lopen. Omdat ik geen zin had in mijn standaard rondjes, besloot ik de eerste weg links in te slaan en vervolgens rechts. Dit heb ik 5 kilometer zo volgehouden en ik ben in straten geweest waar ik nog nooit was geweest. Een leuke manier om je stad iets beter te leren kennen. Het was wel vreemd weer: erg benauwd en heiig. En ik kreeg last van mijn darmen. Soms heb je dat als hardloper ;-) Toch het uur vol kunnen maken, maar ik moest wel naar de wc rennen toen ik thuis was (sorry..).
Zaterdag was dan eindelijk de dag van de eerste dertiger. Ik vond het eigenlijk best spannend. Ik had er zelfs een beetje slecht door geslapen en ik moest vroeg op om op tijd in het Olympisch Stadion te zijn. Nouja, goede oefening voor de marathon.. Eenmaal daar aangekomen hoorde ik meer mensen zeggen dat ze het wel spannend vonden. Ha! Ben ik toch niet de enige. De trainingen zijn zo geregeld dat je om de 5.5 tot 6.5 kilometer langs een drankpost komt met water, AA en bananen. Eerst lopen we altijd vanuit het Olympisch Stadion naar het Amsterdamse Bos en dat is 6.5 kilometer. Zaterdag liepen we vervolgens drie rondjes door het bos, waarvan 1 langs de Bosbaan, om daarna de 6.5 kilometer weer terug te gaan. Mijn gedachtes gaan tijdens dit soort lopen alle kanten op. Van 'waarom loop ik hier' en 'damn, ik ben nog maar 10 km onderweg' tot 'hé, dit gaat lekker' en 'wat bizar dat ik zomaar 3 uur kan hardlopen.' Ik merk steeds meer hoe psychisch zo'n lange duurloop is. Als je hoofd niet meer wil, dan kun je het vergeten. Het voordeel van het lopen in de groep is dat je niet opgeeft. Je blijft meelopen.
Aan het einde van de training hadden we nog net niet de 30 kilometer gehaald, dus ben ik samen met één van de pacers nog twee korte rondjes door een parkje gaan lopen. Ik vertelde hem dat ik mijn benen nu wel voelde. Hij zei dat ik ineens veel te snel wilde gaan. Klopt. Ik rook de stal en wilde snel klaar zijn. Maar hij 'beval' me rustig met hem mee te blijven lopen :-) En mijn benen hebben het volgehouden. Ik voelde me zo euforisch! Hoe moet dan na 42.2 kilometer wel niet zijn?!
Week 12
ma: fietstocht door Zeeland
woe: intervaltraining 6.4 km en 2 uur kanoën
do: langzame duurloop 10.7 km
za: langzame duurloop 30.1 km
5 ochtends buikspieroefeningen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten