15 september 2013

Noorwegen 2013: Van Oslo naar Geilo

16 juni - 's ochtends hijs ik mijn backpack weer op en loop ik naar het station waar de trein richting Bergen vertrekt. Ik zal nog niet helemaal naar Bergen gaan, maar halverwege uitstappen in Geilo. De treinreis is prachtig en heel comfortabel. Er wordt omgeroepen dat er in de eerste klas gratis koffie en thee wordt geserveerd. Wanneer ik er doorheen loop, besluit ik mezelf maar even te helpen en zo'n lekker gratis kopje mee te nemen. In de Noorse treinen heeft iedereen een stopcontact en er is WiFi, dus je kan je er prima vermaken. Hoewel ik meer uit het raam aan het staren ben naar het mooie landschap.

Vanaf het station in Geilo is het een half uur lopen naar de camping. Ik baal al snel dat ik een lange broek en een fleece aan heb. Het is wederom erg warm, de lucht is strakblauw. Bij het Øen Turistsenter & Geilo Hostel ga ik op de camping staan. De campingbaas is vriendelijk: hij wijst me de mooiste wandelroutes op de kaart en vind het prima als ik pas betaal als ik weg ga. Na mijn tentje opgezet te hebben op een rustig stukje bij een wildstromende rivier, inventariseer ik de overige campinggasten. Het merendeel is Duits of Nederlands, 50+ en heeft een camper of caravan. Twee jongere gasten vallen me op en nadat ik gegeten heb, besluit ik eens een gesprekje aan te gaan.

De twee jongens komen uit Duitsland en zijn samen met een busje door Noorwegen aan het toeren. De jongste heet Torben en is begin dertig. Hij is autoverkoper voor Citroën en zal na zijn vakantie een nieuwe baan aangaan als leidinggevende bij dezelfde autodealer. De andere heet Thomas en zal over twee dagen 40 worden. Ook hij is verkoper en wel van hydraulische systemen (ofzo..). Hij spreekt bijna geen Engels omdat hij in Oost-Duitsland is opgegroeid, dus Torben vertaald de hele tijd alles in het Duits voor hem. Torben is in zijn jeugd veel in Friesland geweest omdat zijn opa en oma daar een bootje hadden. Hij vind het prachtig om alle steden daar op te noemen. Ook het woord 'buitenboordmotor' (buutenboordmotto) laat hij geregeld vallen.

De heren vinden Nederlandse vrouwen mooi, maar dan moeten ze wel hun mond dicht houden. Onze taal is veel te hard. Met veel gelach doen ze na hoe wij dan wel niet klinken. Verder bespotten ze de Hollanders die ieder jaar weer met de caravan naar Frankrijk trekken. Ik vertel op mijn beurt dat zij, de Duitsers, altijd kuilen graven op het strand én veel bier drinken. Ze lachen hard en dat tweede beamen ze. Uit Duitsland hebben ze twee flessen champagne, wodka en goedkope Nederlandse Redbull meegenomen. Dit bewaren ze al 1,5 week in hun busje en nu vinden ze wel een goed moment om het aan te breken.

Terwijl ik vooral met Torben praat over de verschillen tussen Duitsers en Nederlanders, onze nieuwe koning en koningin, de Tweede Wereldoorlog en ons zorgsysteem, krijg ik garnalen en aardappels op mijn bord gegooid. Ik moet eten van ze. Ik heb al gegeten, maar ja, dat stelde niets voor. Dit is lekker! Ondertussen gaat de fles champagne ook snel leeg en beginnen we aan de wodka/Redbull. Iets wat ik echt al jaren niet meer gedronken heb. Een Nederlandse man komt in het Duits vragen of we het gezellig hebben. Ja hoor! Je ziet hem denken: 'Die zuipende Duitsers altijd.' We vragen ons af wat de andere campinggasten wel niet denken van die twee jongens met dat ene meisje.

Het wordt niet echt donker en het blijft warm, dus we zitten tot een uur of 1 te drinken en te praten. Dan besluit ik naar mijn tent te gaan omdat ik de volgende dag vroeg op wil voor een bergtocht. De heren sputteren nog even tegen, maar ik hou vast: ik ga slapen. Van slapen komt alleen niet veel deze nacht. Of het nou aan het licht, de alcohol of de Redbull ligt, ik weet het niet. Het zal wel een combinatie zijn, want ik ben erg onrustig.

De volgende keer: een mooie bergtocht en een tweede eet/drink-date met T & T.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten