5 januari 2014

Zenuwen

Vandaag een korte trailrun.

Oei, ik geloof dat ik nog nooit zoveel spanning voor een hardloopwedstrijd heb gehad. Over een week is de halve marathon van Egmond en ik hoop maar de hele tijd dat ik niet ineens heel erg verkouden wordt of mijn enkel verzwik.


Heb ik me dan niet goed voorbereid? Aan de ene kant wel: ik liep in december meer dan 100 kilometer. Sinds de 7 Heuvelenloop liep ik 6 keer minimaal 15 kilometer met als langste run een 20 kilometer. Tussendoor rende ik nog wat kortere rondjes variërend van 4 tot 14 kilometer. Ik moet zeggen dat de afstand van 15 kilometer me steeds gemakkelijker afgaat. Net zoals eerst een 10 kilometer ging!

Aan de andere kant heb ik nogal een roerige maand achter de rug waardoor ik niet altijd kon trainen zoals ik wilde. Ik had nog een keer op het strand willen rennen en dat heb ik niet gedaan. Daar maak ik me dan ook wel een beetje zorgen over: dat stuk strand van 7 kilometer. En dan is het ook nog hoog water op het moment dat ik er ren. Wat daarnaast anders is dan anders is dat ik nu alleen ga deelnemen. Normaal gesproken doe ik altijd wedstrijden samen met iemand. Dan kan je samen stressen voor de start en samen rennen en elkaar motiveren. Nu zal ik het toch echt van de andere renners en de toeschouwers moeten hebben.

Op de weg zou ik gemakkelijk een halve marathon in 2 uur kunnen lopen, maar voor mijn eerste halve marathon op één van de zwaarste parcours, heb ik met mezelf afgesproken dat ik hem uit wil lopen en dat de tijd er niet zoveel toe doet. Als ik moet lopen, dan ga ik lopen. Als ik even wil stoppen bij een drinkpost, dan stop ik. Als ik wel ineens enorm verkouden wordt - wat niet gek zou zijn met enkele zieken om me heen - dan kijk ik zondag of het wel slim is om te gaan rennen.

Uitzicht Hoogte 80 in Arnhem
Tegenwoordig deel ik veel van mijn hardloopfoto's op Instagram. Hier hoef ik niet al mijn Facebookvrienden lastig te vallen met mijn afstanden en PR's. Ondertussen volg ik een aantal mensen die me via foto's en blogs enorm motiveren. Zo ben ik door Annemerel hooked aan havermout en deed ik mee aan de #whywait challenge van Girlslove2Run. Ook volg ik sinds kort de nieuwe crew Halfcrazyrunners. Door middel van foto's van wedstrijden en trainingsrondjes motiveren alle hardlopers op Instagram elkaar. Het is gek, maar het helpt wel! Zo wordt hardlopen toch een minder eenzame sport. Wie weet kan ik me dit jaar ook aansluiten bij een crew!

Ik ga proberen mijn zenuwen nog een week onder controle te houden. Ik vind het spannend, maar heb er wel enorm zin in!!!

1 opmerking:

  1. Niet zenuwachtig zijn, maar gewoon lópen! ;-)
    Niet focussen op wat mis kan gaan, maar focus op die medaille!
    Succes!

    BeantwoordenVerwijderen