24 augustus 2013

Noorwegen 2013: Geilo (1)

17 juni - Een onrustige nacht, daar eindigde mijn vorige verslag mee. De vraag is: hoe stond ik op de volgende morgen? Niet echt heel fit. Ik ben moe en heb een lichte kater, maar toch besluit ik vroeg uit de veren te gaan. Als ik langs het busje van de heren loop, zie ik dat zij nog zwaar liggen te pitten. Ik zie ze vanavond wel weer. In het dorp loop ik eerst de plaatselijke buitensportwinkels binnen om even te snuffelen. Hemels zijn het: alleen maar Norrona en Bergans. Maar helaas net zo duur als in Nederland, dus het blijft bij kijken. Daarna eerst een koffie bij de bakkerij. Op het terras spreken drie oudere mannen me aan. Zij wonen al hun hele leven in Geilo en ze vragen wat ik ga doen. 'Wandelen', zeg ik. 'It's beautiful here! Just go up there.' En hij wijst naar een bergkam achter me. Oke, dat ga ik doen. 'Good luck, have fun!'

Geilo is een wintersportdorp. In de zomer is het er bijna uitgestorven en in de winter zitten alle hutten en hotels vol. Op de kale hellingen zijn duidelijk de sporen van de pistes te zien. De stoeltjesliften staan stil en de sneeuwkanonnen staan er verlaten bij. Er liggen nog wat restjes sneeuw. Het lukt me niet om een pad omhoog te vinden, dus ik besluit recht de piste op te lopen. Ontzettend zwaar en steil, maar het blijkt wel de snelste weg omhoog. Op een gegeven moment stuit ik op een paadje en dat volg ik omhoog richting een plateau. Vanaf het plateau heb ik uitzicht over Geilo. Wanneer ik de andere kant op kijk, zie ik een grote ruige vlakte met allerlei stilstaande skiliften, langlaufloipes en een verlaten restaurant bij de lift. Het doet surrealistisch aan: in Oostenrijk zouden de restaurantjes ook in de zomer open zijn. Hier is Peppes Pizza dicht en de wind giert door de ramen en deuren.


Goed te zien hoe de skipistes het landschap aantasten.
 
Deze piste ben ik omhoog gelopen.

Restje sneeuw op de piste.
Sneeuwkanonnen
Genieten van het uitzicht.
Ik ben nog niemand tegengekomen tijdens de tocht omhoog, de zon schijnt fel en het is uit de wind best warm. Ik geniet! Ik heb geen goede kaart bij me. Aan de andere kant van het plateau, in de verte, zie ik de hoge bergen van het Jotunheimen Nationaal Park. Het lijkt me niet slim om zonder kaart heel ver te gaan lopen, dus ik loop steeds naar de eerstvolgende skilift die ik kan zien. Ik ben echt benieuwd hoe het er hier in de winter uit ziet. Er zijn aardig wat liften en vooral veel langlaufroutes. De routebordjes zeggen mij ook welke kant ik uit moet. Eigenlijk wil ik naar een waterval lopen die de eigenaar van de camping me heeft aangeraden, maar als ik zie dat het nog 3 uur lopen is, besluit ik het toch niet te doen. De bordjes zijn soms ineens verdwenen en ik heb geen idee hoe ver het dan teruglopen is.


Boven aan de skipiste.
Op het plateau, met de bergen van Jotunheimen in de verte.
Na een lunch op het plateau keer ik weer om en loop terug naar Peppes Pizza, waar ik via een bewegwijzerd wandelpad terug naar beneden loop. Rond 4 uur ben ik weer in het dorp en daar kom ik Torben en Thomas tegen. Onder de modder, want ze hebben gemountainbiked in het gebied waar ik zojuist gelopen heb. Ze gaan boodschappen doen voor vanavond en ik ga nog even in mijn tent liggen om bij te komen van de korte nacht en de wandeltocht.


Terug naar het centrum.

Wandelbordjes.
 
's Avonds loop ik richting T en T. We maken hamburgers en sla en praten weer veel. Nouja, Torben en ik praten veel, want Thomas kan niet echt meekomen. Ze bieden me weer wodka aan, maar daar heb ik vanavond geen zin in. Ze zijn teleurgesteld en blijven aandringen. NEE! Wanneer ze vervolgens samen met mij gezellig in hun busje willen gaan liggen onder het motto: 'je leeft maar één keer', weiger ik beleefd en zeg dat ik erg moe ben en ga slapen. Sorry heren, het was gezellig, bedankt voor de leuke gesprekken en het lekkere eten. Maar hier blijft het bij. Het is bijna 12 uur, dus feliciteer ik Thomas nog met zijn verjaardag en dan ga ik heerlijk slapen.

De volgende keer: Dag 2 in Geilo met motorrijdende Polen en een golfbaan.

11 augustus 2013

Reizenlijstje

Even een onderbreking van de Noorwegen blogs, maar geen onderbreking van reizen. Iedereen heeft wel een wensenlijstje in zijn of haar hoofd. Waar je ooit nog eens naar toe wilt, wat je ooit nog eens wil doen. Op Nederland 3 is momenteel 3 op reis bezig en Floortje Dessing is weer eens bezig met een roadtrip door de wereld. Ze is in Mongolië en het ziet er leeg en kaal uit. Maar het is o, zo, bijzonder. Mooie berggebieden, lege weides met jaks en Nomaden in tenten. Terwijl ik het programma kijk, bedenk ik me dat mijn wensenlijstje vooral afgelegen en meestal koude landen/gebieden bevat. In willekeurige volgorde mijn top 5:

Alaska
 

 
Himalaya's
 

 
 
IJsland
 
 
 
Mongolië
 
 
 
Nieuw Zeeland
 
 
 
En dan is er nog een activiteit die ik erg graag eens wil doen: in de winter naar Scandinavië om het Noorderlicht te zien, te langlaufen, sneeuwschoen te wandelen en op een hondenslee te rijden. En dan in een lekker warm hotel terugkomen om vervolgens in een sauna/bubbelbad te duiken. Mooie vakantie toch?