1 juli 2012

Een dynamisch half jaar




Het is alweer een half jaar geleden dat ik schreef over het jaar 2011. Een jaar waarin er veel was veranderd. Dat er ook veel in een half jaar kan gebeuren, blijkt maar weer uit het afgelopen half jaar.

Ik ben heel veel bezig geweest voor de YMCA. Van de stafindeling voor dit reisseizoen, tot vergaderingen en trainingsweekenden. Veel weekenden zijn hieraan opgegaan. Leuke, gezellige, leerzame en intensieve weekenden. De eerste reizen vertrekken over twee weken alweer. En ook ik zal dit jaar weer als staflid meegaan. Hoe graag ik ook zou willen vertellen waarheen we gaan, ik kan het niet, want voor de deelnemers blijft het tot de dag van vertrek een geheim! Alleen de stafleden, enkele mensen van kantoor en een aantal vrienden van mij weten waar de Discovery Tour heen gaat. Één ding is zeker: het wordt een zeer afwisselende reis!

Naast de vele uurtjes die ik in de YMCA heb gestoken dit eerste half jaar, heb ik mezelf ook maar weer eens een nieuwe hobby gegeven. In maart ben ik begonnen met hardlopen. Eerst met Evy, maar dat ging me te traag, dus op een gegeven moment ging ik gewoon maar wat doen. Nadat ik iets te veel hooi op mijn vork had genomen en een blessure er aan over hield, ben ik begin juni weer begonnen met opbouwen naar de 5 km. Dit keer met betere schoenen. Gisteren, 30 juni, resulteerde dit in mijn eerste wedstrijd in Utrecht. Een superleuke ervaring! En in het kader van jezelf uitdagen, ga ik over precies 3 maanden de 10 km doen op de Utrechtse Singelloop. Met 2 a 3 keer in de week trainen - met Evy maar weer - moet dit lukken. Ik heb er nu al zin in! Het klimmen is hierdoor op een iets lager pitje komen te staan. Tenminste: ik daag mezelf hierin nu iets minder uit. Ik ga nog wel iedere week, maar zit nog steeds op 6a. En ik ga meer voor de gezelligheid en om even een paar keer omhoog te gaan. En het blijft leuk om af en toe eens iets moeilijkers te proberen. De blog van een half jaar geleden sloot ik af met dat ik nog wel eens buiten wilde gaan klimmen. En dat gaat heel binnenkort ook nog gebeuren. Namelijk, volgend weekend! Een weekendje Ardennen met een rotsklimcursus. Heerlijk!

Vrijwilligerswerk, hobbies... Is er dan ook nog tijd om te werken? Ja hoor! En hoe.. Inmiddels een flinke promotie gemaakt binnen het bedrijf. Het koste even tijd aan mijn nieuwe verantwoordelijkheden te wennen, maar nu, na een maandje, begin ik er steeds meer in te zitten.

Verder in mei even emotioneel een moeilijke maand gehad, waarin ik erachter kwam dat er toch veel mensen zijn die om je geven. En dat gaf weer een heel goed gevoel :-) Dus iedereen met wie ik toen gepraat heb, bedankt daarvoor!

Tussen al deze dingen door heb ik volgens mijn agenda ook nog midden in de sneeuw in een hottub gezeten, veel geklommen met vrienden en collega's, een aantal museumbezoekjes gedaan, de bioscoop regelmatig bezocht, gekanood door Utrecht, op vakantie geweest naar Sevilla, verschillende verjaardagen gevierd, een familiereünie gehad, wandelingen gemaakt, de kroeg een aantal keer van binnen gezien, naar Festival Mundial geweest en verschillende koffies gedronken met vrienden, ouders, kennissen en collega's.

Voor het komende half jaar staan er ook alweer leuke uitjes gepland. Voor je het weet ben ik 25 (mijlpaal! ;-) ) en is het jaar alweer om... Ik beloof jullie: dan komt er zeker weer een blog!






18 februari 2012

Verzamelwoede

Veel mensen zullen het wel herkennen: je loopt langs één van je favoriete winkels, weet dat je niets nodig hebt, gaat toch naar binnen en loopt naar buiten met dat ene nieuwe boek. Òf dat nieuwe geurtje òf dat ene paar schoenen. Als je thuis komt gaat je nieuwe collectors item bij de rest van je verzameling in de kast.

Met de bovenstaande spullen heb ik niet zo heel veel, maar ik kan bijna niet langs de Free Record Shop of de Boudisque lopen, zonder er even naar binnen te gaan en te kijken naar de DVD's. En vaak loop ik dan weer naar buiten met leuke koopjes. Moeten ze die schijfjes maar niet zo goedkoop maken..
Inmiddels staan er 292 in mijn kast (ja, er zijn websites waarop je dat bij kunt houden) en daarvan heb ik er 94 nog niet gezien. En iedere keer als ik zin heb om een film te kijken, pak ik weer die ene die ik al vijf keer gezien heb. Soms pak ik er eentje die al jaren in mijn kast staat en dan blijkt het een fantastische film te zijn. Er staat echt van alles: van romantische komedies tot actiefilms en thrillers. En van buitenlandse filmhuisfilms tot stomme films uit de jaren '20 en '30. Vandaag zijn Les amours imaginaires en Inception aan mijn steeds groter wordende collectie toegevoegd.
Waar heb jij een zwak voor? Waar heb jij veel van in huis staan en wat is het laatste wat je aan je collectie hebt toegevoegd?

24 januari 2012

Human Planet: piepende Tarantula's

Ik ben geboren in een stad, heb een stenen huis waar het aangenaam warm kan worden en koop mijn eten kant en klaar in een supermarkt. Ik hoef me kortom niet al te druk te maken over mijn eten, drinken en kleding. Dat het ook anders kan, bewijst de fantastische serie Human Planet van de BBC.

Vorige week kreeg ik de DVD van deze serie te leen van een collega. Human Planet, opgedeeld in 8 afleveringen, laat het verhaal zien van het aanpassingsvermogen van de mens. Hoe kom je bijvoorbeeld aan eten als je in het koudste gedeelte van de wereld woont? In een land waar niets meer groeit in de winter en waar de zee bevroren is. In Noord-Oost Canada gaan mosseljagers onder het metersdikke pak ijs op zoek naar mossels. Deze jagers houden de natuur nauwlettend in de gaten: zelfs onder het dikke ijs gaan de getijden door. In een bepaalde periode gaat het water onder de ijslaag zo laag staan, dat de jagers onder het ijs op zoek kunnen naar mossels. Een gevaarlijke taak, want het wordt veradelijk snel weer vloed. Vele mosseljagers zijn al onder het ijs overvallen door het water en zijn verdronken.
Dit is één van de vele verhalen die aan bod komen in de serie. Het is indrukwekkend om te zien hoe de mens zich kan aanpassen aan extreme natuurlijke omstandigheden. Hoewel ik nog niet alle afleveringen heb gezien, heeft Jungles - People of the Trees de meeste indruk op me gemaakt. Hieronder staan twee korte fragmenten uit deze aflevering. Wat heb ik gehuiverd bij het zien van de kinderen die Tarantula's bakken als marshmellows. Ik gruwel al van de kleinste spin, maar voor deze kinderen zijn de grote (zo groot als een maaltijdbord!!) spinnen een lekkernij en ze weten heel goed waar ze deze kunnen vangen. Let vooral even op het 'piepen' wat de beesten gaan doen als ze gaar zijn. Bij het tweede fragment uit de Jungle-aflevering kreeg ik diep respect voor een man, die zonder betrouwbare touwen een tientallen meters hoge oerboom in klimt om bij een bijenkorf te komen voor de honing. Na een paar uur klimmen en vele bijensteken later, heeft hij de kostbare zoete lekkernij te pakken. Meteen gaat er een mandje naar beneden, waar zijn familie zit. De honing wordt gulzig (met bij en al) neer binnen gewerkt.
Als je van mooie natuuropnames houdt, van beelden van de meest afgelegen oorden, dan is deze serie zeker de moeite waard om te kijken. Mensen hebben allerlei handigheidjes bedacht om te kunnen overleven en wat voor hen normaal is, zal voor ons aanvoelen als eng of vies. Vraag je tijdens het kijken eens af wat jij zou doen als je in zo'n natuurgebied gestrand bent :-)